دیاستم به شکاف یا فاصله بین دندان اشاره دارد. این فاصله ها می توانند در هر جای دهان شکل بگیرند ، اما گاهی اوقات بین دو دندان جلوی فوقانی قابل توجه است. این وضعیت هم بزرگسالان و هم کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. در کودکان ، شکافها ممکن است به محض رشد دندانهای دائمی آنها از بین بروند.

برخی از شکاف ها کوچک و به سختی قابل توجه است ، در حالی که شکاف های دیگر بزرگتر است و برای بعضی افراد یک ماده آرایشی است. اگر نحوه شکاف را دوست ندارید ، روش هایی برای بستن آن یا کاهش اندازه آن وجود دارد.

علل بروز دیاستم یا فاصله بین دندان

تنها یک علت دیاستم یا فاصله بین دندان وجود ندارد ، بلکه چندین عامل موثر در بروز آن وجود دارد. در برخی افراد ، این حالت به اندازه دندانهای آنها و اندازه استخوان فک آنها ارتباط دارد. شکافها ممکن است شکل بگیرد که دندانهای فرد برای استخوان فک خیلی کوچک باشد. در نتیجه دندانها خیلی فاصله دارند. اندازه دندانها و استخوان فک شما توسط ژنتیک قابل تعیین است ، بنابراین دیاستم می تواند در خانواده ها اجرا شود.

در صورت وجود رشد بیش از حد بافتی که به خط لثه و دو دندان جلوی فوقانی شما هم مرز باشد ، ممکن است دچار دیاستم شوید. این رشد بیش از حد باعث جدایی بین این دندان ها و در نتیجه ایجاد شکاف می شود.

برخی از عادت های بد نیز ممکن است باعث ایجاد شکاف بین دندان ها شود. کودکانی که انگشت شست خود را می مکند ممکن است شکافی ایجاد کنند زیرا حرکت مکیدن باعث فشار به دندانهای جلویی می شود و باعث می شود آنها به جلو حرکت کنند.

در كودكان بزرگتر و بزرگسالان ، دیاستم می تواند از رفلكسهای بلع نادرست ایجاد شود. به جای قرار گرفتن زبان در هنگام بلع ، خود را در پشت بام قرار می دهد ، ممکن است زبان در مقابل دندان های جلویی فشار یابد. دندانپزشکان از این به عنوان رانش زبان یاد می کنند. این ممکن است مانند یک رفلکس بی ضرر به نظر برسد ، اما فشار بیش از حد به دندانهای جلو می تواند باعث جدایی شود.

Diastemas همچنین می تواند از بیماری لثه ایجاد شود ، که نوعی عفونت است. در این حالت ، التهاب به لثه و بافت حامی دندان آسیب می زند. این می تواند به ریزش دندان و شکاف بین دندان منجر شود. علائم بیماری لثه شامل لثه های قرمز و متورم ، ریزش استخوان ، دندان های شل و خونریزی لثه است.

درمان فاصله بین دندان

بسته به علت اصلی ، ممکن است درمان دیاستم ضروری نباشد. برای برخی از افراد ، بیماری دراستما چیزی بیش از یک موضوع زیبایی نیست و به معنای مشکلی مانند بیماری لثه نیست.

بریس ها یک روش متداول برای دیاستم هستند. بریس ها دارای سیم و براکت هایی هستند که به دندان فشار می آورند و به آرامی آنها را به هم می رسانند ، که این یک شکاف را بسته است. پرانتزهای نامرئی یا قابل جدا شدن نیز ممکن است برخی از موارد دیاستم را برطرف کنند.

اگر نمی خواهید بریس ، در مورد روش های زیبایی با پزشک خود صحبت کنید تا شکاف های بین دندان های خود را پر کنید. ونیرها یا پیوند زدن گزینه دیگری است. در این روش از کامپوزیت به رنگ دندان استفاده می شود که می تواند شکاف ها را پر کند یا روی دندان ها قرار بگیرد تا ظاهر لبخند شما بهبود یابد. این روش همچنین برای رفع دندان ترک خورده یا تراشیده مفید است. همچنین ممکن است شما یک کاندیدای یک پل دندانپزشکی باشید که می تواند یک دندان گمشده را جایگزین کند یا یک شکاف را اصلاح کند.

اگر لثه های بالاتر از دو دندان جلوی فوقانی شما بیش از حد افزایش یابد و باعث ایجاد شکاف شود ، جراحی برای برداشتن بافت اضافی می تواند این شکاف را اصلاح کند. برای بستن کامل شکافهای بزرگتر ممکن است نیاز به بریس داشته باشید.

اگر پزشک شما را از بیماری لثه تشخیص داده است ، شما باید قبل از اینکه به دنبال درمان باشید ، جلوی معالجه را بگیرید تا شکافی ایجاد شود. درمان بیماری لثه متفاوت است ، اما ممکن است شامل پوسته پوسته شدن و برنامه ریزی ریشه برای از بین بردن پلاک سخت شده (تارتار) از بالا و پایین لثه ها باشد. این باکتری های ایجاد کننده این بیماری را از بین می برد.

بیماری جدی لثه ممکن است نیاز به عمل جراحی برای از بین بردن تارتار که در لثه جمع شده است ، شود. جراحی همچنین می تواند باعث بازسازی استخوان و بافت شود.

چشم انداز و پیشگیری از بیماری های دیاستمی

برای کسانی که به دنبال معالجه بیماری فاصله بین دندان هستند ، چشم انداز مثبت است. بسیاری از رویه ها می توانند با موفقیت یک شکاف را ببندند. علاوه بر این ، درمان های مربوط به بیماری لثه می تواند سلامت استخوان ها را بازگرداند و التهاب را متوقف کند.

برخی از بیماری های دیاستم قابل پیشگیری نیستند. اما روش هایی برای کاهش خطر ایجاد شکاف وجود دارد. این شامل کمک به فرزندان شما در شکستن یک عادت مکیدن انگشت شست ، یادگیری رفلکس های بلع مناسب و انجام بهداشت دهان و دندان می شود. برای پیشگیری از فاصله بین دندان حتماً به طور مرتب مسواک بزنید و نخ دندان بزنید و سالانه دو بار به دندانپزشک مراجعه کنید تا به طور منظم و تمیزات معاینه دندان انجام شود.